Chapter Second

Perspecitve Nicole .

Rozejrzałam się.  Za kontuarem siedziała brunetka mierząca mnie nie zbyt przyjemnym spojrzeniem. Podeszłam pewnym krokiem do kontuaru.

-W czym mogę pomóc? –obrzuciła mnie niechętnym spojrzeniem.

-Jestem umówiona z dyrektorem hotelu na 16. –odpowiedziałam.

-Nazwisko.-mruknęła

-Nicole Vega –zmierzyłam ją wzrokiem.

Uniosła brew do góry.

-Szef już czeka. –syknęła wskazując mi drzwi naprzeciwko.

Posłałam jej wredny uśmiech i ruszyłam w danym kierunku. Zapukałam cicho.

-Proszę. –usłyszałam stanowczy głos.

Wzięłam głęboki wdech i nacisnęłam klamkę. Pchnęłam lekko drzwi i weszłam do środka.

-Dzień dobry. Nazywam się Nicole Vega. –uśmiechnęłam się delikatnie.

Spojrzałam na mężczyznę, który siedział za biurkiem. Na oko 30- letni, przystojny, pewny siebie. Wstał.

-Proszę usiąść. –obrzucił mnie spojrzeniem.

Wykonałam jego prośbę, przyglądając się swojemu szefowi.

-A więc pewnie Megan powiedziała Ci już na czym polegać będzie twoja praca? –spojrzał na mnie.

-Tak.

-Dobrze. Więc tylko jeszcze raz przypomnę. Zaczynasz o 16 kończysz o 21. Nie toleruje spóźnień, a więc staraj się być punktualnie. I nie życzę sobie flirtów podczas pracy. –posłał mi surowe spojrzenie.

-Rozumiem. –posłałam mu uśmiech.

Wstał podając mi rękę. Podniosłam się z fotela i uścisnęłam jego dłoń.

-A więc witam w pracy Alice powie Ci co i jak, a my porozmawiamy jeszcze jutro. –uśmiechnął się.

-Dobrze. Dziękuje.

Wyszłam z pokoju i skierowałam swoje kroki do recepcji. Dziewczyna patrzyła na mnie wyczekująco. Zagryzłam wargę.

-Podobno masz mi powiedzieć co i jak . –patrzyłam na nią.

Wstała niechętnie pokazując dłonią bym ruszyła za nią. Posłusznie ruszyłam prawie depcząc jej po piętach. Weszłyśmy do pomieszczenia dla pracowników. Rzuciła mi kluczyk i wskazała szafkę.

-Przebierz się i za 5 minut widzę Cię w recepcji. –mruknęła niechętnie.

Prychnęłam cicho i otworzyłam szafkę. Dostrzegłam w niej pokrowiec z ubraniem w środku. Rozpięłam go i wyjęłam strój. Była to błękitna koszula na krótki rękaw z lekkim dekoltem i czarna spódniczka z wysokim stanem sięgając mi do połowy uda. Spojrzałam na swoje odbicie w lustrze i uśmiechnęłam się. Wrzuciłam torbę do szafki i zamykając ją, ruszyłam do recepcji. Stanęłam koło Alice.

-To co mam robić? –spojrzałam na nią.

Wysiliłam się na uśmiech, który posłałam w jej stronę. Wstała z fotela.

-Siadaj. –nakazała.

Wykonałam jej polecenie i obkręciłam się w jej stronę. Wywróciła oczami.

-Masz po prostu odbierać telefony, wykonywać rezerwacje i dawać karty do apartamentów rozumiesz? –spojrzała na mnie z wyższością.

-Nie jestem głupia. –mruknęłam.

Wskazała mi ręką  kartkę, która była przyczepiona do biurka.

-Tu masz napisane co masz mówić podczas odbierania telefonów.

Skinęłam głową na znak, że wiem o co chodzi.

-No dobra wiesz już wszystko więc ja spadam. –powiedziała.

Spojrzałam na nią zdumiona. Pierwszy dzień w pracy a ona nawet ze mną nie zostanie? Świetnie.. już ją polubiłam. Rozejrzałam się po przestronnym lobby.  Jedna ściana była cała ze szkła a naprzeciwko ustawione były wygodne kremowe sofy i niewielki szklany stolik . Na przeciwnej ścianie stały wózki na bagaże a obok biurko mieli chłopcy od wnoszenia owych bagażu. Posłałam im delikatny uśmiech, który odwzajemnili. Stukałam palcami w blat biurka kiedy zadzwonił telefon. Wzięłam głęboki wdech po czym chwyciłam słuchawkę przykładając ją do ucha.

- Hotel Russell w czym mogę pomóc? –spytałam opanowanym głosem.

-Kate Sykes. Chciałam tylko się upewnić co do rezerwacji. –powiedziała niepewnie.

-Na jakie nazwisko? –spytałam uprzejmie.

-Sykes.

-Chwileczkę.

Wpisałam nazwisko w komputerze. Rzuciłam okiem na informację.

-Rezerwacja miała być na 6 osób tak? –spytałam.

-Tak.

-A więc wszystko się zgadza. –uśmiechnęłam się.

-Dobrze, więc będziemy dzisiaj. Za jakąś godzinę. Do widzenia.

Nie zdążyłam odpowiedzieć, a dziewczyna rozłączyła się. Uśmiechnęłam się. Byłam z siebie naprawdę dumna. Myślałam , że spanikuję, lecz dałam radę. Spojrzałam na zegarek. Wybrałam numer telefonu do chłopców od bagaży. Po pierwszym sygnale usłyszałam przyjazny głos.

-Słucham?

-Za godzinę przyjedzie 6 gości. Przygotujcie się. – uśmiechnęłam się do chłopaka.

Pomachał mi wyszczerzając swoje białe zęby w uśmiechu.

-Nie ma sprawy. –rzucił po czym odłożyłam słuchawkę.

Bawiłam się długopisem po czym dostrzegłam jak z windy wychodzi śliczna blondyneczka z chłopakiem o ciemnej karnacji. Podeszli do mnie. Dziewczyna posłała mi uśmiech.

-Wychodzimy na jakiś czas. –podała mi kartę do apartamentu.

Wzięłam kartę i odłożyłam na właściwe miejsce. Rozejrzałam się po biurku i dostrzegłam zeszyt wypisów. Chwyciłam go. Otworzyłam na właściwej stronie i podałam go dziewczynie.

-Proszę tu podpisać. –uśmiechnęłam się do niej.

Kiwnęła głową po czym złożyła staranny podpis. Spojrzałam na chłopaka, który przyglądał mi się badawczo. Uniosłam brew do góry, biorąc od dziewczyny zeszyt.

-No chodź Zayn.! –pociągnęła go za rękaw.

Zaśmiałam się cicho i patrzyłam za wychodzącą parą. Zayn.. uśmiechnęłam się do siebie. Spojrzałam na zegarek było po 17. Po chwili usłyszałam jakiś gwar na zewnątrz. Spojrzałam w kierunku wejścia. Po chwili w lobby znalazła się grupka mężczyzn. Przyjrzałam się im z zaciekawieniem. Zaczęli zbliżać się w moją stronę. Po chwili przede mną wyłoniła się niewysoka dziewczyna. Wyszczerzyła zęby w uśmiechu.

-Cześć. Mieliśmy rezerwację na nazwisko Sykes. –patrzyła na mnie.

Posłałam jej uśmiech.

-Już się robi.

Spojrzałam jeszcze raz w komputer.

-To miały być trzy pokoju dwuosobowe tak? –spojrzałam na dziewczynę.

-Niestety będę musiała dzielić pokój z moim braciszkiem . –na jej twarzy pojawił się grymas.

Roześmiałam się.

-Chyba nie będzie tak źle. –puściłam jej oczko.- A więc dla kogo pierwszy apartament?

Wzięłam odpowiednią kartę. Przy blacie pojawił się łysy mężczyzna, a obok niego pojawił się drugi w kręconych włosach.

-Poprosimy najlepszy ślicznotko. –puścił mi oczko.

Obrzuciłam go niechętnym spojrzeniem. Podałam kartę temu drugiemu.

-Udajesz niedostępną? –spytał natrętny.

Udałam, że nie słyszę pytania i podałam kartę następnej dwójce. Na końcu podeszła do mnie dziewczyna z dość przystojnym chłopakiem. Posłał mi uśmiech.

-Cześć –rzucił.

-Witam. –uśmiechnęłam się.

Dziewczyna odeszła na bok odebrać dzwoniący telefon, a ja podałam kartę chłopakowi. Bawił się nią chwilę patrząc na mnie.

-Nie przejmuj się tym gadaniem Maxa. – spojrzał w kierunku swojego kolegi.

Uśmiechnęłam się delikatnie.

-Nie mam takiego zamiaru.

-Mam na imię Nathan. –wyciągnął dłoń w moim kierunku.

Wyciągnęłam dłoń, lecz zawahałam się. Rozejrzałam się dookoła, aby upewnić się czy nikt nas nie widzi.

-Spokojnie, nikogo tu nie ma. –chwycił moją dłoń.

Spojrzałam w oczy chłopaka. Zarumieniłam się delikatnie.

-Mam na imię Nicole. –powiedziałam niepewnie.

Słysząc, że dziewczyna zbliża się do nas szybko zabrałam dłoń, udając, że sprawdzam coś w komputerze. Chłopak wziął swoje walizki.

-Rusz się Kate spać mi się chcę. –skierował się w stronę windy.

Owa dziewczyna wywróciła oczami i ze śmiechem skierowała się za chłopakiem. Odprowadzałam go wzrokiem dopóki nie zniknął za drzwiami windy..

______

Witam. A więc pojawił się rozdział drugi. Mam nadzieję, że wam się spodoba. Liczę na wasze opinię w postaci komentarzy :D

Im więcej komentarzy tym szybciej rozdział.!

Pozdrawiam.! <3

Xoxo.

PS ROZDZIAŁ DEDYKUJĘ MARIPOSIE I KLAUDUSI :D <3